Anus Anatomy เวอร์ชั่น PC

ทวารหนัก (ภาษาละติน 'วงแหวน' หรือ 'วงกลม') เป็นช่องเปิดที่ปลายด้านตรงข้ามของระบบทางเดินอาหารของสัตว์จากปาก มีหน้าที่ควบคุมการขับออกของอุจจาระซึ่งเป็นของเสียกึ่งแข็งที่ตกค้างหลังการย่อยอาหาร ซึ่งรวมถึงสสารที่สัตว์ไม่สามารถย่อยได้ เช่น กระดูก แล้วแต่ชนิดของสัตว์ วัสดุอาหารหลังจากสกัดสารอาหารแล้ว เช่น เซลลูโลสหรือลิกนิน สิ่งที่กินเข้าไปซึ่งจะเป็นพิษหากยังคงอยู่ในทางเดินอาหาร และแบคทีเรียในลำไส้ที่ตายแล้วหรือส่วนเกินและเอนโดซิมไบโอตอื่นๆ

สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก สัตว์เลื้อยคลาน และนกใช้ปากเดียวกัน (เรียกว่า Cloaca) ในการขับถ่ายของเสียที่เป็นของเหลวและของแข็ง การมีเพศสัมพันธ์และการวางไข่ สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดโมโนทรีมยังมีโคลอาคา ซึ่งคิดว่าเป็นคุณสมบัติที่สืบทอดมาจากน้ำคร่ำยุคแรกสุดผ่านทาง therapsids สัตว์จำพวกกระเป๋าหน้าท้องมีช่องเปิดทางเดียวสำหรับขับถ่ายทั้งของแข็งและของเหลว และในตัวเมียจะมีช่องคลอดแยกต่างหากเพื่อการสืบพันธุ์ สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่มีรกเพศเมียมีช่องแยกสำหรับการถ่ายอุจจาระ ปัสสาวะ และการสืบพันธุ์ ตัวผู้มีช่องหนึ่งสำหรับถ่ายอุจจาระและอีกช่องสำหรับปัสสาวะและสืบพันธุ์ แม้ว่าช่องที่ไหลไปยังช่องทวารนั้นแทบจะแยกจากกันโดยสิ้นเชิง

การพัฒนาทวารหนักเป็นขั้นตอนสำคัญในการวิวัฒนาการของสัตว์หลายเซลล์ ดูเหมือนว่าจะเกิดขึ้นอย่างน้อยสองครั้ง ตามเส้นทางที่แตกต่างกันในโพรโทสโตมและดิวเทอโรโทม สิ่งนี้มาพร้อมกับหรืออำนวยความสะดวกในการพัฒนาวิวัฒนาการที่สำคัญอื่น ๆ : แผนร่างกาย bilaterian, coelom และ metamerism ซึ่งร่างกายถูกสร้างขึ้นจาก "โมดูล" ซ้ำ ๆ ซึ่งต่อมาสามารถเชี่ยวชาญได้เช่นหัวของสัตว์ขาปล้องส่วนใหญ่ซึ่งประกอบด้วยการหลอมรวม กลุ่มเฉพาะ

ในหวีเยลลี่มีสปีชีส์ที่มีทวารหนักถาวรหนึ่งอันและบางครั้งสองอัน สปีชีส์เช่นเยลลี่หวีที่มีหูดจะเติบโตที่ทวารหนักซึ่งจะหายไปเมื่อไม่ต้องการใช้อีกต่อไป